Sérhver garður hefur sögu að segja. Vegfarendur eru þó misjafnir, sumir þjóta hjá án þess að leggja við hlustir á meðan aðrir doka við og gefa ólíkum sögunum gaum. Við Bergstaðastræti má finna garð með slíka ásýnd að blaðamaður finnur sig afdráttarlaust í seinni hópi vegfarenda, þeirra sem þyrstir í innsýn í leyndardómana sem búa að baki. Konan á bak við garðinn, eða í garðinum væri ef til vill nær að segja, er leikkonan Vigdís Hrefna Pálsdóttir sem vandist því á æskuheimili sínu í Þingholtunum að garðrækt væri hluti af samverustundum fjölskyldunnar. Það var þó ekki fyrr en hún eignaðist sinn eigin garð á fullorðinsárum að hún fann hversu mikla ánægju það veitti henni að sinna og virkilega pæla í garðrækt. Við leituðum til Vigdísar og fengum að kynnast sögu garðsins hennar og fjölskyldunnar sem ber líkt og viðmælandinn vott um hugmyndaauðgi, ástríðu og virðingu fyrir náttúrunni.
