Sálufélaginn

Mér fannst ég himin höndum hafa tekið þegar ég kynntist Jónasi. Ég var viss um að við værum sálufélagar. Eftir næstum þriggja ára sambúð giftum við okkur og áttum þá von á barni en í kjölfarið fór Jónas að sýna á sér nýjar hliðar. Við kynntumst í gegnum sameiginlegt vinafólk okkar og það var ást við fyrstu sýn hjá báðum. Hann var fyndinn og skemmtilegur, hrókur alls fagnaðar hvar sem hann kom, í góðu starfi, gjafmildur og góður. Fyrrum kærasti minn var algjör andstæða hans, þögull, lokaður og fýlugjarn. Ef ég gerði eitthvað sem honum mislíkaði hætti hann að tala...