Dóni eða daðrari?

Texti: Vera Sófusdóttir Ég er ekki mikið fyrir að vera dónaleg. Þess vegna átti ég dálítið erfitt með það um daginn þegar bólfélaginn vildi að ég segði eitthvað dónalegt. „Segðu eitthvað dónalegt, kallaðu mig eitthvað ljótt,“ sagði hann móður og másandi. Mér datt ekkert í hug og var farið að líða dálítið kjánalega, fannst ég verða að segja eitthvað. „Uuuuuuu, þú ert óþekkur strákur,“ var það eina sem ég gat stunið upp. Vinurinn hins vegar fór á fullt í að kalla mig hinum ýmsu nöfnum sem eru ekki endilega prenthæf, og átti ekki í neinum vandræðum með að segja alls...