Ekki allt sem sýndist

Þegar bróðir minn skildi við konuna sína var það ekki í neinni vináttu og á honum að skilja að hún reyndi að tálma umgengni hans við börnin. Henni tókst það ekki og bróðir minn hrósaði sigri en sannleikurinn kom þó að lokum upp á yfirborðið.   Nonni bróðir var mikið úti á lífinu, drakk eins og svampur og var hrókur alls fagnaðar hvar sem hann kom. Um þrítugt róaðist hann og stofnaði fjölskyldu. Foreldrum okkar létti mjög við það. Ég bjó úti á landi með mínum manni og börnum og fagnaði þessu líka.   Anna mágkona var ósköp ljúf kona, svolítið feimin....