Skaðlegt eða glaðlegt sjónvarpsefni?

Texti: Steingerður Steinarsdóttir Steríótýpur og neysluhyggja einkenna sjónvarpsþættina Emily in Paris. Þótt aðalpersónan eigi að vera tuttugu og níu ára markaðsfræðingur harðákveðinn í að skapa sér starfsferil og ná langt virðist manneskjan sjaldnast þurfa að vinna og komast upp með að slá ansi mörg feilhögg. En hún er jákvæð, hlý og glaðlynd, Parísarborg fögur og dásamleg og búningarnar hreint út sagt einstaklega vel úthugsaðir. Er annað þá ekki í lagi? Ja, sitt sýnist hverjum vestanhafs. Þegar fyrsta þáttaröð Emily in Paris var tilnefnd til Golden Globe-verðlauna sem besta gamanþáttaserían, gripu sumir gagnrýnendur sjónvarpsefnis í Evrópu og Bandaríkjum um höfuð sér...