Verðmæti vinnunnar

Texti: Steingerður Steinarsdóttir Konur hafa þurft að berjast fyrir stöðu sinni á vinnumarkaði. Í hirðingja- og akuryrkjusamfélögum fornra tíma voru þær verðmætur vinnukraftur og metnar sem slíkar. Allir hjálpuðust að og hið sama átti við um íslenskt bændasamfélag. Konur slógu, rökuðu, hirtu hey, gáfu skepnum, mjólkuðu kýrnar, reru til fiskjar, unnu mjólk í mat og ull í brók. En nú brá svo við að vinna þeirra var á einhvern óskiljanlegan hátt orðin minna virði en karlanna. Vinnukonur fengu helming af launum vinnumanna þótt vinnudagur þeirra væri lengri og vinnan ekki léttari. Munurinn festi sig enn rækilegar í sessi þegar þéttbýli...